‘Innerlijk Pasen’ - over Vrijheid
Elk jaar heeft de Hofkerk in Oldenzaal een jaarthema waar diverse groepen mee aan de slag gaan. Ook voor de groep 'Kunst & Religie' is het de basis van de kunstwerken die gemaakt worden door zeven kunstenaars. Dit jaar is het thema 'Vrijheid' en mag ik voor het eerst deelnemen. Heel spannend en een geweldige uitdaging naast de andere kunstenaars die al langer prachtig werk maken!

Naast het jaarthema heb ik ook de lezing van Johannes 20: 1-18 genomen als inspiratie. Ik mocht mijn doek op Eerste Paasdag presenteren en dit was de lezing die op die dag aan de orde was.

Wat betekent vrijheid, hoe ervaar ik dat en hoe leg ik de verbinding naar de opstanding van Jezus. Bij de tekstgedeeltes over: Jezus heeft zijn doodskleed afgelegd, Hij is opgestaan uit de dood en Maria herkent hem niet in zijn nieuwe hoedanigheid kwamen de volgende gedachtes bij me op: Vrijheid is voor mij o.a. dat ik mij vrij kan bewegen en gedragen zoals ik ben. Als unieke persoonlijkheid, zoals u ook allemaal uniek bent. We gedragen ons echter niet uniek: we passen ons aan. Dat moet ook wel, anders kun je niet in een gemeenschap leven. Maar soms gaat dat aanpassen heel ver, bijvoorbeeld omdat we kortere of langere tijd blootgesteld worden aan traumatische omstandigheden. Of we vergeten dat we de aanpassing, dat gedrag, weer los kunnen laten, omdat de situatie waarom we dat deden is veranderd, is opgelost. Een confrontatie met ons gedrag door een opmerking van iemand, door een ruzie of door een spontaan inzicht, kan dat gedrag doen sterven. Ons ego krijgt een dreun, een spiegel. Je kunt het ook bewust opzoeken, door bijvoorbeeld in therapie te gaan; je hebt ergens last van, van bepaald gedrag, en je wilt er vanaf. Op het moment dat ons dat lukt en we doorbreken daarin iets in onszelf dan sterven we voor dat deel. Dan leggen we een doodskleed af. Iets nieuws kan naar voren komen, kan in ons opstaan. Iets wat eerder nog niet gezien kon worden krijgt de ruimte, proeft de vrijheid en kan groeien! Bij het verwerken van een heftig levensthema verander je dan misschien wel zodanig dat je eerst niet herkend wordt. Zo heeft het je veranderd…

In mijn twintiger jaren ben ik in therapie geweest. Daarin heb ik oud zeer kunnen opruimen. Voor mijzelf voelde het alsof ik meer vrijheid terug had gewonnen. Mijn omgeving, ook mensen hier in de kerk, zagen dat ik meer zichtbaar werd, me anders ging kleden; kleurrijker en vrouwelijker. Ik had een doodskleed afgeworpen en daaronder kwam iets anders zichtbaar en voelbaar naar boven. Een deel van mij is toen opgestaan en heeft haar terrein terug geclaimd.

De bezoekers tijdens de paasdienst heb ik gewenst, inclusief mijzelf, en nu ook u als lezer van dit blog, dat wij nog vele doodskleden af kunnen werpen, dat we mogen opstaan, opdat onze pure Ziel de ruimte en maximale vrijheid (terug) krijgt!

Yvonne Meyer
Pasen, april 2015